- skamlæbe
- {{stl_39}}skamlæbe{{/stl_39}}{{stl_4}} [-lɛːbə]{{/stl_4}}{{stl_5}} ANAT{{/stl_5}}{{stl_7}} Schamlippe{{/stl_7}}{{stl_42}} f{{/stl_42}}
Dansk-tysk Ordbog. 2014.
Dansk-tysk Ordbog. 2014.
skamlæbe — skam|læ|be sb., n, r, rne … Dansk ordbog
skamlać — ndk I, skamlaćam, skamlaćasz, skamlaćają, skamlaćaj, skamlaćał, a. IX, skamlaćlę, skamlaćlesz, skaml 1. «o psie: piszczeć żałośnie, skowyczeć, popiskiwać» Szczeniak skamlał rozpaczliwie. 2. pot. «prosić, błagać o coś żałośnie, natrętnie;… … Słownik języka polskiego
skamleć — ndk IX, skamlećlę, skamlećlesz, skaml, skamlećlał → skamlać … Słownik języka polskiego
skamłać — ndk I, skamłaćam, skamłaćasz, skamłaćają, skamłaćaj, skamłaćał a. IX, skamłaćlę, skamłaćlesz, skaml → skamlać … Słownik języka polskiego
skamleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, skamlećlę, skamlećle, skaml, skamlećlał, skamlećleli, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co skamlać. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień